Het kantoorgebouw van de Nederlands Indische Spoorweg Maatschappij te Semarang, vroeger genaamd het NIS-gebouw en tegenwoordig geheten Lawang Sewu.

Één der mooiste gebouwen uit de Nederlands-Indische tijden. 

 

Ik draag deze pagina op aan mevr. Elisabeth Adriana Rieman.

Waarom? Omdat zij gehuwd was met de heer Dirk Willem Hinse J. Hzn en vooral om een andere trieste reden, te zien onderaan de pagina. Moge zij de eeuwige vrede hebben. 

En wat is dan er zo speciaal aan, om een gecombineerde pagina te wijden aan het NIS-gebouw te Semarang, mevr. Elisabeth Adriana Rieman en haar echtgenoot Dirk Willem Hinse?

Gegevens ontleend aan: Het Administratiegebouw der Nederlandsch-Indische Spoorweg-Maatschappij te Semarang, Nederlandsch-Indië Oud en Nieuw, Volume 1 Number 1, May 1916.

Eerst maar een link naar de pagina Lawang Sewu, dat hier te lezen is. De heer C. Citroen - architect heeft het gebouw ontworpen in opdracht van zijn opdrachtgever Prof. Klinkhamer.

Terwijt te Semarang men aanving met plannen maken en het realiseren van de bouw van het NIS gebouw, vertrok het gezin van Dirk Willem Hinze J. Hzn per ss. van Imhoff in 1902 naar Indie en arriveerde dec 1902. (Vlgs passagierslijsten). Het gezin bestond uit Hinse, zijn echtgenote en zoontje Jan Hendrik geboren 5 dec 1889 te Amsterdam. Hinse was namelijk aangesteld als binnenhuis architect en bouwkundig (toezichthouder), met een modern woord Site Manager. 

 

Eliabeth's ouders waren Johan Maurits Rieman, gestorven 3 aug 1869 te Amsterdam oud 56 jaar en Petronella Helleman. (De dagbladen vermelden foutieve initialen.)

Vader Johan Murits Rieman was weduwnaar van Cornelia Helman (Helleman) en huwde op 2 maart 1853 te Amsterdam met Petronella Helleman (oud 27 jaar) met roepnaam Pietje.

 

In 1879 op de leeftijd van 20 jaar behaalde Elisabeth haar akte L.O. Nuttige Handwerken te Amsterdam.

Ik heb niet kunnen ontdekken of het gezin woonachtig was en bleef  in Bandung of dat Hinse later in Semarang verbleef in verband met zijn werkzaamheden aan het NIS gebouw. In de almanakken wordt hem als verblijfplaats Semarang toebedeeld. Waarom Elisabeth in Bandoeng overleed is mij onbekend.

Elisabeth heeft dan slechts enkele weken van het verblijf te Indië mogen meemaken, want op 13 januari 1903 overleed Elisabeth te Bandung, nalatende haar man en kinderen. Hier bemerk ik iets vreemds: Volgens de passagierslijsten waren aan boord ingescheept te Marseille op de van Imhoff richting Indië: de heer Hinse, echtgenote en zoontje en zij arriveerden eind 1902 te Indië. Volgens de overlijdens advertentie wordt gewag gemaakt: "Tot diepe smart van mij en mijne kinderen." 

Het zoontje zal hoogstwaarschijnlijk geweest zijn: Jan hendrik Hinse geboren circa jan 1890 en hij werd later civ. ing.

Maar in 1894 werd ook geboren Marita Catharina Petronella Wilhelmina Hinse (+ 10 maart 1941 te Hilversum.)

 

 

De volgende overlijdens advertenties verschenen in Indië alsmede in Nederland. In de advertentie staat een fout gedrukt. Haar moeder heette namelijk PETRONELLA HELLEMAN ook wel genoemd PIETJE. De drukker was, denk ik abuis geweest en had de initialen van haar overleden man Johan Maurits gebruikt. Evenzo een drukfout bij haar achternaam Helman ipv Helleman.

Hoe het ook geweest moge zijn en wat de oorzaak was dat het de grafsteen van Elisabeth er nu op deze manier bij ligt is een raadsel. Het oorspronkelijke graf lag namelijk op het oude kerkhof Kebon Jahe Pejajaran Bandung en dit terrein is geruimd om plaats te maken voor een regeringsgebouw. De daar liggende graven werden overgebracht naar het huidige kerkhof aan de Jalan PANDU te Bandung. Het is mogelijk geweest, dat tijdens de ruiming men het één en ander wel voor lief aannam......

Anno 2014 wordt haar grafsteen gebruikt als wasplaats in een desa CIGURIANG nabij Bandung. Haar stoffelijk overschot en ziel heeft een beter lot verdiend en derhalve nogmaals mijn bede, dat zij in eeuwige vrede mag rusten, waar dan ook. 

mevr.

 

Op 23 nov 1905 hertrouwde de heer Hinse te Semarang met mevr. Johanna Cornelia Hildering. (Krantenbericht KB.nl)

 

Tevens geraadpleegd de sites, waar ook de foto's van de grafsteen afkomstig van zijn.

http://tjahjonorailway.blogspot.nl/2013/03/blog-post.html (Deze site geeft de engelse vertaling weer van het NIS tijdschrift zoals bovenaan genoemd.)

http://mooibandoeng.wordpress.com/2014/03/26/papan-cuci-elisabeth-adriana-hinse-rieman/

 

UPDATE SEPT 2015:

De grafplaat is nu in beheer bij het kerkhof Pandu. Zie foto hieronder. Echter is het nu gebroken en toont het nog slechts de onderkant met geboorte en over.datum. Nou ja, beter iets dan niets toch. Moge zij nu eindelijk in eeuwige vrede rusten.

 

Einde update.