De moord op W. van Zuylen.
Het zoveelste drama wat zich afspeelde in die "goeie ouwe Indische tijden." Bloedhete dagen en zwoele avonden en nachten daar in die tropen op het terras en de rest wat er bij hoort.... flirten hier en daar, over en weer en toen ..... ineens was er een moord en zaten 3 kindertjes zonder papa, die zich in de bak zat te troosten met het vervaardigen van wasknijpers en.... zijn pensioenrechten kwijt was. En het slachtoffer zou een week later gaan trouwen, maar het werd een rouwtoestand in plaats van een feest..... Tja, het is toch wat... Goeie ouwe tijd? Niks ervan, het is heden ten dage nog steeds zo.
Even tussendoor: Conform mijn genealogie schijn ik gerelateerd te zijn aan van Zuylen, doch mij is onbekend of de 1ste genoemde hoofdrol speler in dit artikel tot die schare gerekend mag worden. Ik heb het ook niet verder onderzocht. Tegelijkertijd was ik ook een beetje opgelucht om te weten, dat in mijn genealogie de naam van deN Worm voorkomt en niet van deR Worm. Ferleghen seg anders.
Aanvulling 29 januari 2015: Alhoewel? Ferleghen? Ik kreeg recentelijk van een bezoeker van deze site een mededeling, dat de naam van deR Worm gewoon van deN Worm moet zijn in dit verhaal. In eerste instantie las ik destijds in de krantenberichten, dat het de heer A.N. van deR Worm was. Nader onderzoek in de kranten: Sumatra Post 31 jan 1930 zegt: van deN Worm. Dus, het bericht van de bezoeker en de krant doen me overstag gaan en zowel het slachtoffer van Zuijlen alsmede de dader van de Worm zijn gerelateerd. De initialen A.N. staan voor Alexander Nicolaas en hij was zoon (en tevens één der 6 kinderen) van Adolph Herman van den Worm.
Zie voor meer details over de familie van den Worm de pagina Barend van den Worm. De gegevens op deze pagina zijn mij verstrekt door Dick Schenk en Yvonne Lolang en zijn het copyright van deze twee personn. U gelieve er rekening mee te houden.
Einde aanvulling 29 jan 2015.
Enfin, in dit drama zijn er twee hoofdrollen toebedeeld en wel:
De heer W. van Zuylen - slachtoffer van de moord en in leven zijnde was hij Lid van de Weeskamer te Semarang en a.s. trouwlustige van de ex-echtgenote van de tweede hoofdrolspeler hieronder, namelijk:
De heer A.N. van der Worm, dader van de moord en gescheiden echtgenoot van mevr. Keyer met wie hij 3 kinderen had; oud douane ambtenaar van beroep; daarna in dienst als pakhuismeester bij Mirandolle Voute en Co. Hij pleegde de crime passionnel op 51-jarige leeftijd. Zij waren in 1909 gehuwd (hij was 31 jaar) en in 1928 gescheiden. De heer van der Worm scheen eerder gehuwd geweest te zijn, waar eveneens drie kinderen uit voortvloeiden, doch deze kinderen werden aan zijn ex-vrouw toegewezen.
Plaats van het delict: Hotel Candi (Tjandi) Semarang, destijds al een gerenommeerd hotel en nu nog steeds. Zie de pagina op deze site Midden Java foto's alwaar foto's te zien zijn van hotel Candi.(Onderaan op de pagina, de laatste foto's).
Datum van het delict: 22 juli 1929.
Uitspraak rechtbank: 29 januari 1930.
Eis: 15 jaar gevangenis straf.
Uitspraak: 8 jaar wasknijpers produceren met 2x daags bordje rijst en kecap en lombok rawit en 's avonds een pisang/mangga/kue mankok naar keuze. 1x In de maand op de eerste zondag: een glas cendol of es pasra met strop susu.
Ik weet niet tot in detail hoe het allemaal ontstaan is, maar op een gegeven moment vond mevr. Keyer haar huwelijk met A.N. van der Worm niet zo lekker meer lopen en het echtpaar scheidde, zeer tegen de zin in van de heer van der Worm. Al tijdens het huwelijk scheen de heer van Zuylen op de proppen gekomen te zijn, daar de vermoorde van Zuylen logeerde bij van der Worm en toen..... je weet wel toch. Ister knipoog, ister knipoog terug, ister glimlach, ister ferleghen gesigt achter een zakdoek en die nieuwe oom doet zo aardig tegen de kindertjes....
Zie onderstaande scan voor de aanleiding tot de moord:
Hieronder enkele nadere details omtrent het gebeuren, zoals uit de KB.nl geplukt. (Tijdens zijn arrestatie memoreerde van der Worm aan een eendere crime passionnel te Madioen....Van Rijn vermoordde de heer Heyman Cohen.)
Het was een erezaak, was tevens zijn commentaar en verzocht de politie om goed te kijken of het slachtoffer wel echt de geest had gegeven.
Het O.M. (zoals het tegenwoordig heet) eiste een gevangenisstraf van 15 jaar tegen de heer van der Worm, maar kreeg uiteindelijk 8 jaren minus voorarrest. Zijn verdediger was Jkhr Mr C.H.V. Ville de Neuve.
Deze pleitte voor uiterste clementie en de rechtbank hield rekening met de leeftijd van de dader/beklaagde en het eerdere voorgevallene wat betreft zijn kinderen uit een vorig huwelijk.
When I woke up this morning, there was a note on my door, it said don't make me coffee anymore, coz I won't be back babe, was all she wrote. Gezongen door mijn oom Hank Locklin.
Missschien zal de heer van der Worm wel ook zo'n briefje gevonden hebben op een ochtend, toen hij opstond en bemerkte dat de plaats naast hem in bed leeg was?
