Kinderen op een lagere school.

Heel lang geleden kwamen blanke volkeren naar Aziatische landen toe en zij deden dat met twee doelen in het achterhoofd:

1. Handelsactiviteiten ontplooien ten behoeve van het eigen land en hetgeen later helaas uitgroeide tot kolonisatie met de nare bijverschijnselen ervan.
2. Het brengen van een beschaving (inclusief verspreiding van het christelijk geloof), maar vooral die beschaving, die was toch zo belangrijk, want waar de blanke volkeren ook voet aan wal zetten: zij kwamen "onbeschaafde wilden" tegen en die wilden moesten koste wat kost maar bijgeschaafd worden conform de normen en waarden van de blanke volkeren, die zich daar te pas en te onpas zetelden.

En in den beginne was het woord (der blanke volkeren) en het bijbrengen van de beschaving geschiedde en nu leven we ergens in het begin januari van het jaar 2013 (als ik dit neerpoot op deze pagina) en wat zou er toch gebleven zijn van al die oude "normen en waarden" van eeuwen her geleden, meegebracht en verspreid door de houten schepen van onder andere de VOC,  destijds bemand met mannen van ijzer.

1. Nu hebben we ijzeren schepen bemand door mannen van hout.
2. Nu hebben we veel jonge mensjes, opgevoed door het electronica tijdperk en die jonge mensjes kunnen de woordjes "normen en waarden" niet eens spellen, laat staan uitvoeren.
3. Nu hebben we rotzooi alom, als er feestelijke happenings waar dan ook plaatsvinden, want de stelregel is: Hoe meer rotzooi, hoe liever, want de beschaving hebben we ooit weggebracht in die arme onderworpen landjes en die zijn we vergeten mee terug te nemen destijds. Toch?
4. Nu hebben we met lucht en holle prietpraat gevulde luchtballons van klatergoud en hoe feller die ballonnen gekeurd zijn, hoe beter, want dan zien we tenminste niet de ledige inhoud ervan. Toch?
5. Nu hebben we soms via het internet verkoop van examenopgaven voorzien van de antwoorden en als het ontdekt wordt is Nederland in rep en roer en heeft een ieder het gedaan, behalve de verantwoordelijke(n).
6. Nu moet je een toelatingsexamen dokken voor een bepaalde studie en dat kost een aardige hap Euries en je legt het examen af en slaagt ervoor en als het nieuwe schooljaar begint, blijkt dat er door de schooladministratie fouten zijn gemaakt en dat je naam als geslaagde niet op de lijst voorkomt en je de toegang tot het college botweg zonder opgaaf van reden wordt geweigerd.... en het mooie is, dat dit gebeurt als het college begonnen is en de administratie aansluitend geen zin heeft om het recht te trekken..... en zie dan maar om je examengeld terug te krijgen. 

En zo lust ik er wel nog een stuk of wat van die hedendaagse toestandjes in het  "beschaafde" blanke westen en daar ben ik nu zo moe en troosteloos van geworden, dat ik me afvraag hoe het daar in die - destijds - zo onbeschaafde en wilde landjes is vergaan en hoe het er nu aan toe is. En daarom heb ik mijn pijlen maar gericht op de jeugd, die immers de toekomst heeft.

Enfin, bekijk de foto's hieronder maar en vel je oordeel zelf. Ik heb dergelijke scenes niet gezien in het beschaafde westen.

Ik woon vlakbij een lagere school en ik ben er wezen kijken en luisteren.

Alles krioelde door elkaar heen op het schoolplein en ik hoorde een boel veel talen, die de kindertjes onderling toeriepen en ik zag dan bij sommige kindertjes rare vraagtekentjes, zoiets als: Wat seg ie nu? Ik versta je niet? Welk taaltje brabbel je nu? Ken je geen hollands lullen tegen me? Zoiets dus. En ik zag geen begeleidende juffrouw of meester daar op dat schoolpleintje.

Daar, in het tropenland, is zoiets standaard regel. Zou men daar een woordenboek hebben waarin de term "normen en waarden" verklaard wordt?

Ho ho ho, zou de kerstman uitroepen. Ik wil pertinent niet beweren, dat het daar in ons tropenlandje zo superschoon is en ik kan genoeg voorbeelden boven water toveren om het vieze en vuile smerige gedoe te tonen. Maar.... er is een begin toch om de mensjes daar iets van verantwoording bij te brengen en dat begint toch op die sekolah dasar. (= Lagere school.)

Overigens, om misverstanden te voorkomen: Het schoonmaak corvee gebeuren op een school aldaar is niet van de laatste tijden. Toen ik net zo groot was als dat snorkenporken en groene upil bellen blazend grut, kreeg ik van mijn ma al een bezem in mijn tangan gedouwd met de boodschap: Daar is de tuin, dit is de bezem, ga je gang.

Foto's onder afkomstig van mijn 3R vriend aldaar, die daar genoeglijk zijn dagen doorbrengt in de schaduw van of onder de pohon mangga, pohon weet ik veel wat daar allemaal voor god en vaderland tierig groeit en bloeit. Dank je wel. !! Oh, uiteraard: Eerst vragen ja, alvorens te jiplak. Mag heus wel, maar toch maar liever een ietwat beleefd zijn toch. We hebben uiteindelijk toch beschaving bijgebracht gekregen.

Oh, in Indonesia noemt men een dergelijke corvee beurt "Piket". Jawel, alweer een woordje afgeleid uit toenmalige tijden, als in Nederland de soldaten piket dienst hadden.

Foto onder: Ik heb zo'n vaag vermoeden, dat dit juffertje op de voorgrond die gebukt staat, een "maatjetegroot" schoenen aan heeft. Of 't moet aan mijn ogen liggen ;-)

Bu Guru Muswantari spreekt de belhamels een hartig woordje toe. Ach ja, waarschijnlijk zijn het beginnende snotporken, die nog van geen toeten of blazen weten en zich nu verwonderd afvragen: "Dit is toch een school en we gaan toch naar school om in de boeken te neuzen enne nu moeten we gaan sapu (vegen)." En het andere meesmuilend ietsje groter gegroeid grut kijkt toe en denkt.....

De juffrouw Bu Guru Muswantari trots temidden van haar kroost.

Foto onder: Geacht oplettend lezerspubliek. Kijk 's naar onderstaande foto en gaat er een lichtje branden? Nog niet? Kijk 's naar wat er zich achter de twee eerste meisjes bevindt? Verwondering alom nu? Muslimland en dan dat "ding" tegen de groene muur. "Ken toch niet", zou de westerse media breeduit uitbrallen. "Is toch altijd rotzooi daar?" "Verhip, krijg nou toch wat. Restanten van de beschaving ooit aldaar gebracht, zou een cynicus zeggen... hahaha. U ziet het: Ken wél.

Tja, na afloop van school, is het spelen geblazen en zoals alom en overal ter wereld: een berg zand is nu eenmaal een speelplaats voor kindertjes.

Hanif , de kleinzoon van mijn vriend aldaar, op de bouwplaats te Loano, waar Hanif's pa en consorten een huis aan het bouwen is, waar het goed toeven is onder de bomen.

Mas Par, jaga orang? Ojo diplerokin. Loh, wongé kabe papat. Nomor papat ndi? (ik had toch 4 werkers? Waar is nummer 4?)... ;-)

En zo hoort het toch? Eentje speelt (Hanif) , 4 werken ( Mas Tutuk Paku Kayu, Mas Tembel semen 1, 2 en 3) en een andere kijkt of alles goed gaat. (Mas Par.)

That's all.