Johannes Busselaar, zijn huis te Solo en het Radya Pustaka museum.

Er waren heel veel personen met de familie Busselaar in die "goeie ouwe tijden" van Nederlands Indie, heel veel. Daarom ga ik me er echt niet in verdiepen wie nu wie was en het met wie deed of niet deed. (Semarang, Surakarta, Sumenep Madura, Batavia, Nederland en ga zo maar door.)

Maar er waren - volgens de almanakken en krantenberichten - 2 heren genaamd die Johannes Busselaar heetten en ongeveer in dezelfde tijden midden jaren 1800.

De bekende schrijver Louis Francis Max Busselaar is afkomstig van de Semarangse familietak. (Zijdelings detail: Max schreef ooit in de Moesson iets over de "Grote Johannes" uit Semarang. Helaas is dit artikel wat betreft de genealogie niet vrij van fouten. Voorbeeld: een vader die in 1835 kan geen zoon verwekken die in 1882 geboren wordt. Maar dit is zijdelings).

Eén Johannes Busselaar woonde te Semarang (met natuurlijk aldaar nog meer personen behorende tot de Busselaar familie) en de andere Johannes Busselaar woonde te Souracarta /Surakarta /Solo.

Deze laatste trok mijn aandacht en zocht ik wat uit betreffende deze Johannes, weliswaar heel summier.

Deze Johannes Busselaar huwde 20 sept 1868 te Solo, ene juffouw Marianne Louise Don Griot (ook al een veelvuldig voorkomende naam) en zij kregen onder andere de volgende kindertjes:

1. Maria Johanna, * 8-8-1876 en deze huwde op 29-11-1902 Jules van Prehn.
2. Anette Louise, *22-9-1874 en zij huwde Albert Kolkman. Dit echtpaar Kolkman op hun beurt kreeg onder andere een dochter Johanna Albertina Kolkman. Deze Johanna Albertina huwde op haar beurt op 6-2-1917 te Jember Jan van Prehn, geboren te Jogja op 15-6-1883.

Ook daar waag ik me verder niet aan om het uit te pluizen, want ook de familie van Prehn telde veel leden.

Wat Johannes precies deed in het leven interesseert me verder niet zo veel, dus laat ik het maar hierbij.

Maar nu kom ik op het feit, waarom Johannes Busselaar uit Solo mijn aandacht trok.

Ik struinde wat rond op Facebook en vond een Facebook lid genaamd Tjok Mas.

Type in de zoekbalk deze naam Tjok Mas in en men vindt haar. Zij heeft enorm veel foto's gemaakt en één van haar foto albums betreft het Oudheidkundig Museum RADYA PUSTAKA te Solo.

Dit museum werd op 28 okt 1890 geopend/opgericht door Kanjeng Adipati Sosriningrat van het sultanaat van Solo, tijdens het bewind van Pakubuwono IX en op 1 janauari 2013 verkast naar de Jalan Slamet Ryadi.

Het museum is boordevol oudheidkundige artifacts tot en met uit de VOC tijden aan toe en is het op één na oudste museum van Indonesia. In de jaren 90 van de vorige eeuw is er nog een schandaal geweest: enkele belangrijke oudheidkundige artifacts waren ontvreemd door de toenmalige conservator met een waarde van ettelijke miljoenen dollars. De ontvreemde stukken werden in het museum vervangen door replica's enbij e en broer van de verdachte te Jakarta, werden de originele artifacts hervonden.

Ach ja, men wilt natuurlijk weten wat de link is tussen Johannes Busselaar en dit museum. 'k Was het bijna vergeten.

Welnu, op 13 juli 1877 passeerde de notaris  te Solo de verkoopakte van het stuk grond en het huis gelegen aan wat tegenwoordig de Jalan Slamet Ryadi heet. De koper was Sultan Pakubuwono de IX en de verkoper was...... de heer Johannes Busselaar. Het onroerend goed werd in totaal verkocht voor de som van 65.000 Guldens. De bemiddeling verliep via de heer Donald Soesman, waarschijnlijk een makelaar/ agent of zoiets.(Notaris akte 13/VII d.d. 1877 nr. 10 Grondeigendom.)

Conform de Meetbrief van 24 febr 1864 was het areaal groot: 

• Ten Noorden: Zuidelijk van de Oostelijke Purwosari weg (tegenwoordig Jalan Slamet Riyadi) vanaf de Kleine weg circa 115 meter.
• Ten Oosten: Vanaf de Grote weg naar het zuiden tot de Kleine weg circa 168 meter.
• Ten Westen: Vanaf de Grote weg naar het zuiden toe circa 173 meter.
• Ten Zuiden: Van het Oosten naar het Westen circa 78 meter.

Tot op heden zijn de opstallen nog in de originele staat en is er eigenlijk weinig aan verbouwd. Slechts het koetshuis is verbouwd tot Walidyasasana ( een samenvoeging van de woorden Walidi = naam en Asana = plek/plaats en vernoemd naar R.T.H. Djojohadiningrat II met voornaam Walidi.) en de badkamer is verbouwd tot kantoor van de conservator. De aangrenzende verblijven werden in 1932 "geleend" door Raden Mas Tumenggung (KRPT) Purwodiningrat dienende als "soort hofwoning" conform het besluit van de keraton 12 nov 1931 no. 130/5.

Wil men tot in detail meer weten over dit museum, ga dan s.v.p. naar deze link: Museum Radya Pustaka. Men dient wel kennis te hebben van de Indonesische taal.

Wat Johannes Busselaar en zijn familie verder deed in het leven doet er weinig aan toe en ik wil hieronder enkele foto's van de inhoud van het museum tonen. De foto's zijn eigendom en copyright van TJOK MAS en met haar toestemming geplaatst. Sommige beelden tonen de copyrighthoudster, doch men dient er maar doorheen te kijken. Het gaat per slot van rekening om de artifacts en het interieur van het huis, zoals de deuren, ramen en dergelijke toch. Uiteraard is er her en der een lik verf van die bekende Flexa of Histor jongens overheen gegaan en hoogstwaarschijnlijk (zeker weten) geen originele kleuren gebruikt. Apa boleh buat?

Het Museum hieronder (Copyright Mersault2004):....Aardig stulpje destijds voor de familie Johannes Busselaar. Plus nog een stukje tuin rondom met ook al aardige maten. Konden de kindertjes fijn in spelen toch en op straat keken de desa kindertjes toe en dachten er het hunne van....

De hieronder geplaatste foto's zijn copyright Tjok Mas en met toestemming geplaatst.

Oud traditionele Javaanse kleding.

Even zich voorstellen dat in de jaren van Johannes Busselaar, de familie door deze deur stapte en tegen deze ornamenten aan keken of niet natuurlijk. Kan ook, dat ze er al op uit gekeken waren.