Een vervolgpagina over Jan Dinger Batoe deel 2

en met name betreffende het praalgraf te Batu Malang.

Lourens Dinger, een achterkleinzoon van Jan Dinger bezocht circa begin november 2017 mijn website - pagina over Jan Dinger - en hieruit voortvloeiend ontstond er een contact tussen Lourens en ondergetekende.

Lourens was zeer genereus en stuurde mij prive foto's uit persoonlijk familiebezit welke betrekking hebben op het graf te Batoe uit de jaren 1920 en tevens foto's van zijn reis in 2012.

Met zijn toestemming mag ik deze foto's hier plaatsen en de foto's dragen ook zijn Copyright. Ik ben Lourens hier heel dankbaar voor.

Wie Jan Dinger was heb ik op de pagina JAN DINGER BATOE 1 zo'n beetje al uit de doeken gedaan en het is pertinent niet de bedoeling om Jan's komplete levensverhaal hier uit de doeken te doen. Hieronder - ten overvloede - nog een verslag uit het blad MOESSON van 1963. Rekening houdend met de wet op de privacy doe ik ook geen genealogische details hier vermelden, als slechts met wie Jan gehuwd was. (Bron THEUS DINGER, die eveneens mijn webpagina bezocht en mij de gegevens verstrekte. De genealogische gegevens zijn afkomstig uit een familie boekwerk uit 1945 pagina 12.)

Jan Dinger huwde op 11 aug 1875 te Batavia met Elisabeth Malvine Ernestina van Polanen Petel. Zij werd te Serang geboren op 25 juli 1858 en overleed te Batavia 7 maart 1938 en werd bijgezet in het graf te Djoenggo naast haar ecgthenoot Jan Dinger.

Zij was een dochter van Oscar van Polanen Petel (Resident Bantam) en Elisabeth Christina Adriana Aletta Keuchenius.

(Extra info van de webmaster zelve: Een zuster van Elisabeth Malvine Ernestina van Polanen Petel was geheten Adriana Antoinette van Polanen Patel (geboren Surabaya 24 okt 1845) en die huwde met Karel Lodewijk Pfeiffer. Hij was weduwnaar (gehuwd 16 juli 1861) van een andere zuster geheten Caroline Louise van Polanen Petel die jong stierf, een jaar na haar huwelijk op 26 juli 1862. Zie hiervoor de pagina Taman Prasati Verzameling graven no. 3.)

Toen Jan Dinger in 1917 overleed te Modjopanggoong werd een voorlopige rustplaats aldaar voor Jan geplaatst in afwachting van het afbouwen van het praalgraf te Batu Malang (Djoenggo / heden ten dage JUNGGO.)

Het land Djoenggo (KITLV)

Het land Djoenggo anno 2016 (Google View).

Het voorlopge graf te Modjopanggoong:

De overbrenging van Jan's stoffelijk overschot naar Djoenggo volgens een krantenbericht gebeurde circa 2 jaren en 4 maanden na zijn overlijden.

Het graf te Djoenggo anno jaren '20 vorige eeuw. Het graf was gebouwd op een soort kunstmatig eiland.

Hieronder een beeld van de achterzijde van het graf anno 2012 genomen. Het kunstmatig eiland is allang geen eiland meer.

Het loopbruggetje naar de tombe anno 2012:

Een detailfoto van de "gevel" van het graf te Djoenggo gefotografeerd in vroegere jaren.

Volgens hedendaagse diverse krantenartikelen,  schrijven diverse Indonesische journalisten, dat in latere tijden het stoffelijk overschot van Jan Dinger naar Nederland is gebracht en in Nederland is herbegraven.

Echter, de familieleden/erven Jan Dinger hebben in 1957 het stoffelijk overschot van Jan Dinger herbegraven op het Europese kerkhof te Surabaya en dat kan slechts het burgerkerkhof Kembang Kuning dan geweest zijn. Ik heb niet kunnen nagaan of heden ten dage Jan Dinger nog steeds rust te Kembang Kuning. Ik zou het eens een keer kunnen navragen op KK.

In elk geval hieronder een foto van de overbrenging van Jan's stoffelijk overschot van Djoenggo naar Surabaya in 1957.

Lourens Dinger maakte in 2012 een reis naar Djoenggo en kreeg de gelegenheid de binnenzijde van het graf te Djoenggo te fotograferen.

Hieronder een beeld ervan.

Tot slot een artikel uit een oude krant over een verslag van een bergtocht in de streken rond Djoenggo. Het kinaland Gabes te Djoenggo  wordt hierin ook genoemd (kolom 3 bovenaan en vevolgend met kolom 4 bovenaan) en en de route ernaar toe. Men dient het verslag te lezen in de de volgorde van de genummerde kolommen, welke halverwege gescheiden zijn door een scheidingsstreep.

Moge Jan in eeuwige vrede rusten en ik dank nogmaals Lourens Dinger voor het beschikbaar stellen van de foto's.