In mijn serie over personen die opteerden voor het Indonesisch staatsburgerschap kwam ik onderstaande persoon tegen in Familysearch en het verwonderde me omdat hij tevens een Indonesische naam had (aangenomen). Ik onderzocht de zaak via de gangbare OPENBARE bronnen zoals Delpher en Openarch, Wiewaswie etc etc. en kwam tot de ontdekking dat er op identieke wijze over deze persoon opruiend werd gepubliceerd over zijn negatieve daden en dat men (de kranten) eigenlijk hetzelfde van elkaar overnam. Ik heb geen bronnen ter beschikking om te controleren of hetgeen de kranten berichten wel juist waren en ben in deze slechts een doorgeefluik en ga hier zeker niet erover zitten oreren. Ik ben geen rechter en zal geen eerste steen gaan gooien.

In het kort berichtten de kranten als volgt:

• Weerensteijn en Hulskar - beiden uit Amsterdam- komen in een Duits interneringskamp terecht en weten tijden het D-day offensief te ontsnappen en naar Nederland terug te keren.
• In 1945 opgeroepen voor dienst overzee in het Nederlands leger en uiteindelijk komen zij te Soerabaya aan in dec 1946.
• Met een groep van circa 80 andere soldaten weten zij legerspullen te bemachtigen en aan de TNI te verkopen. Zij worden betrapt (1,5 jaar gevangenis en oneervol ontslag) en Weerensteijn en Hulskar worden op 24 mei 1947 in een gevangenis te Soerabaya geplaatst waar zij na 4 dagen ontsnappen met behulp van de TNI. (Hetgeen inhoudt, dat zij dan officieel eind 1948 hun straf zouden moeten hebben ondergaan, maar zij zijn later na hun ontsnapping nooit meer gepakt. Hoe is het dan mogelijk dat Weerensteijn in maart 1951 vrij kan rondlopen en heen en weer kan vliegen van/naar Indonesia?)
• In een ander artikel van aug 1951 Alg. Dagblad verhaalt een ex-collega Nederlandse soldaat dat Weerensteijn geinterwiewd werd als passagier van de uitreis van de Willem Ruys en in hetzelfde artikel schijnt Weerensteijn in 1950 door de MP gepakt te zijn en alsnog berecht, maar vrijgesproken omdat hij teveel wist over Westerling.
• In juli 1949 spreekt een reporter van het Dagblad- Nederlandse Dagblad Pers Batavia - met de heren en vraagt naar hun belevenissen. Zij verhalen dan hun rol als TNI-soldaat waarbij zij meehielpen de Nederlandse soldaten te doden.
• Kortom in het artikel worden berichtgevingen van Weerensteijn en Hulskar ontkracht en tegengesproken, doch de bronnen waarop de ontkrachting berusten ontbreken. 

Mochten de kranten berichten deels of grotendeels op waarheid berusten, dan kan ik alleen maar ziels medelijden hebben met zijn ex-gezinsleden (echtgenote en kinderen) die door de gemeenschap toch wel aangekeken zijn geweest. Dat kan niet missen, want zo is de standaard gemeenschap nu eenmaal, of men iets van de kwestie afweet of niet, het weekeend/story/linda/mijngeheim-volk staat altijd vooraan als er sensatie is om over te roddelen en daarom voor de exgezinsleden (echtgenote en kinderen) mijn diepste respect voor wat hen werd aangedaan; immers zij zijn en kunnen niet verantwoordelijk gesteld worden voor dadfen begaan door iemand anders, die ver weg  van hun leefde.

Ik heb daarom de naam van zijn eerste echtgenote en kinderen gecensureerd en publiceer verder ook niet zijn afstamming en aanverwante zaken.

Op 1 maart 1951 verscheen voor het Hoge Commissariaat van de Republiek Indonesia te Den Haag (!!) de heer FREDERIK ANTONIUS WEERENSTEIJN alias HADIDIMULJO om te opteren voor het Indonesisch staatsburgerschap en hij verklaarde,

1. dat hij werkeloos was,
2. dat hij te Utrecht woonde in de Mispelstraat 4,
3. dat hij geboren was te Utrecht op 4 april 1916,
4. dat hij sedert 1946 te Jogja vertoefde,
5. dat hij gehuwd was met CENSUUR DOOR WEBMASTER.
6. dat hij minderjarige kinderen had -  censuur door webmaster.
7. dat zijn ouders waren - niet ingevuld.
8. dat zijn grootouders waren - niet ingevuld.

Hij opteerde op 1 maart 1951, was dus al gescheiden van zijn echtgenote en kinderen en kon het besluit van de Hoge Commissaris niet afwachten en vertrok naar Indonesia (juni 1951), conform de mededeling van de HC hieronder. IK ken de brief niet van Jakarta Ministerie van Justitie aan de HC, maar de HC zegt in zijn antwoord, dat hij helaas de verzoeken van Jakarta niet kan uitvoeren, behalve datgene wat betreft de naam HADIDIMULJO en welke daarom door de ambassade zal worden geschrapt in het register der inschrijvingen.

Op één of andere wijze schijnt Indonesia toch niet het beloofde land te zijn geweest voor Frederik, want hij keerde terug naar Nederland en overleed te Rotterdam najaar 1971 en slechts een kort bericht verhaalt over hem en zijn echtgenote Emma. Wie was Emma? 

Nogmaals wie was Emma? Was zij de vrouw op de foto hieronder? De ex-echtgenote van de heer Dahler?

Ik weet het niet en ik heb me de blubber gezocht. Zelfs het Stadsarchief Rotterdam toont niets over de heer Weerensteijn en Emma.

Mijn bevindingen bij deze foto, waarvan ik tekst letterlijk uit de krant op de foto heb overgekalkt. Let wel: de krant is gedateerd juli 1949, hetgeen inhoudt dat de foto van vóór juli 1949 moet zijn ! En de tekst luidde o.a.: "zijn vrouw, de gewezen echtgenote van Dahler".

Hoe kan in godesnaam Frederik gehuwd zijn in juli 1949 met de gewezen echtgenote van Dahler, als hij pas in dec 1950 gescheiden was van zijn ex-echtgenote ???? Er werd wat aan gerotzooid in de berichtgevingen.

Ik heb ook getracht uit te pluizen wie de heer Harry Hulskar alias Harry Dermawan was, die destijds door de kranten werd gemeld als zijnde collega/verrader. Ook over hem is niets te vinden. maar wel negatief in de kranten, zijnde ene kleptomaan,

Zomaar terzijde: Daarentegen heeft het archief van de BNI (Bank Nasional Indonesia) een verzameling originele brieven welke door de bank zijn gecatalogiseerd.

Ik beweer niet dat de brieven betrekking hebben op de Freddy Weerensteijn en Harry Hulskar, maar de gelijkenis wat betreft namen, datum is wel opvallend.

Als volgt: Het archief BNI zegt 7 originele brieven periode 1948 in bezit te hebben inzake een bedrijf van H.A.M. Hulskers en Hadidimuljo en welker bedrijf aan de Dienst Ontwikkeling en Jongeren overgedragen werd.

Wat er ook gebeurd was, moge zij die niet meer onder ons zijn in alle eeuwigheid hun vrede en rust hebben naast hun Schepper.