Voor een KNIL soldaat en voor al zijn makkers in het algemeen.
EEN ODE AAN DIE ONBEKENDE SOLDATEN IN DIENST VAN DE KNIL, DIE NU ERGENS LIGGEN TE RUSTEN EN HUN LAATSTE RUSTPLAATS OVERWOEKERD OF BEBOUWD ZIJN.
Zijn vader was een Nederlander die zijn heil en zegen zocht in den verre en op zijn manier zijn menselijk geluk trachtte te vinden.
Zijn moeder was een "Inlandse" vrouw, die op haar manier haar bordje rijst bij elkaar trachtte te scharrelen en daar een prijs voor moest betalen: haar vlees en bloed van haar vandaan omdat zij het beste voor hen overhad.
Zij baarde kinderen van de soldaat en soms ging de soldaat er vandoor, of overleed hij tijdens een verldtocht of ging weer terug naar het land van de blonde kusten en duinen. En soms ging zijn gezin mee en soms niet en bleven moeder en kindertjes achter in armoe.
En als de kindertjes geluk hadden kwamen zij terecht in een weeshuis en daarna de pupillenschool en werden ook zij soldaat en draaide de mallemolen van het Indisch soldaten leven door....
En als de soldaten gelegerd waren in een fatsoenlijk legerkampement en zij overleden was er een keurige begraafplaats voor hen die hun volle dienststijd niet meer haalden, alhoewel deze begraafplaatsen heden ten dage niet meer bestaan. De foto is afkomstig van Krul Antiquariaat Photographs.
En als de soldaten pech hadden en tijdens een veldtocht in de jungle sneuvelden, dan was hun begraafplaats zomaar ergens in de jungle, verlaten door Vorst en Vaderland. Een enkele grote kei markeert dan nog de plaats.
Zie bijvoorbeeld de foto hieronder van zo'n bivak. Yja, dan was de jungle zo'n beetje de enige mogelijkheid om je dienstmaat te ruste te leggen.
Zo was er een soldaat geheten Johannes Wilhelmus Kroesen, die naar voormalig Indië trok en aldaar de kost verdiende en een gezin stichtte.
Ik heb me niet verdiept wie precies deze Johannes Wilhelmus Kroesen was en wat er later met hem gebeurde, maar op een dag had hij de behoefte aan een vrouw en dat was in zijn geval een "Inlandse" vrouw geheten MINA en Mina baarde kindertjes...
Hoeveel kindertjes in totaal weet ik niet precies, want meisjes werden zelden genoteerd en jongetjes kwamen vaker in de picture. (Niet altijd).
In elk geval kregen Mina en Johannes Wilhelmus Kroesen deze twee jongetjes:
- JOHANNES WILHELMUS KROESEN ( junior zal ik hem maar noemen) en
- JOHANNES KROESEN.
Ad 1) Johannes junior werd geboren te Batavia op 10 november 1879. Op één of andere manier kwam hij in het Djati-gesticht terecht ( in elk geval na de geboorte van zijn broertje Johannes) en op 10 oktober 1890 (bijna 11 jaar oud) was zijn volgende bestemming de pupillenschool, waarna hij als fuselier tekende op 7 juli 1896. Op 15 juli 1911 zwaaide hij te Batavia af en ging als burger het verdere leven in. Nederlands Indie's legermacht was hem welgezind ( ??? !!!!) want op 3 oktober 1949 ( !!!!) kreeg hij eenmalig een toeslag uibetaald van 10,70 guldens. (Dienst en gezinstoeslag of zoiets.)
Op 9 juni 1906 huwde junior met mej. Anna Elisabeth Groeneveld te Buitenzorg (geboren 19 mei 1886 te Batavia) en Anna overleed op 23 jan 1932 te Batavia. Ik heb niet uitgezocht of er uit dit huwelijk kinderen werden geboren.
In mei 1933 huwde hij ten tweede met mej. Henriette König te Depok. Was het haar adres? Sluisweg 90 Depok?
Kinderen uit dit huwelijk heb ik niet nageplozen en evenmin wanneer het echtpaar vertrok naar Nederland. Maar op 1 mei 1953 overleed Johannes Wilhelmus Kroesen te Den Haag, nalatende zijn weduwe.
Hieronder de overlijdens advertentie van de schoonmoeder mevr. de weduwe D. König +23-9-1937 Batavia met daarin vermeld de namen van familieleden (voor geinteresseerden.)....
A.R. was Anthon Rudolph geboren Batavia 7-7-1896 Batavia en gehuwd met Eleodie Gerardine Kouthoofd te Batavia 29-11-1919
H.A. was Henrie Antoine geboren Batavia 22 maart 1902 en gehuwd met ?? te ?? op ??
W.E. Kooymans met ?? König. Mij onbekend. In elk geval reisde W.E. Kooymans alleen volgs krantenbercihten. SWas hij toen nog niet gehuwd?
Ad 2) Broertje Johannes Kroesen.
Hij werd geboren 25 december 1881 te Batavia en kwam ook terecht in het Djatigesticht samen met zijn broer. En samen met zijn oudere broer komende uit het Djati-gesticht naar de pupillen school alwaar hij op 2 maart 1899 het leger in trok en ten tijde van zijn overlijden de rang had van korporaal schrijver.
Het lot was broertje Johannes minder gunstig gezind, want hij overleed op 19 augustus 1902 op 21-jarige leeftijd te Moeara Tewe aan de koorts. Moeara Tewe (tegenwoordig Muara Teweh) ligt in Midden Borneo flink wat westelijk van Balikpapan landinwaarts gelegen aan de Barito rivier. Een boerengat midden in de jungle dus.
Hieronder een afbeelding van het fort Moeara Tewe uit 1899, alwaar de jonge Johannes Kroesen overleed. Extra: Poepen deed je buiten de deuren van het fort met de kans dat er een paar Dayakers naar je gluurden en de kansen afwachtten om je kop te snellen. Zie klein poephuisje aan de walover. De andere ligt onder water.
Moge zij allen waar dan ook in eeuwige vrede rusten.
