Ergens op Borneo ligt PONTIANAK en om duidelijker te zijn: Pontianak is de hoofdstad van West Kalimantan (Borneo). En natuurlijk waren er in dat voormalig Nederlands Indië wel genoeg mensen (naast de oorspronkelijke bevolking), die zich daar vestigden, woonden, werkten, leefden, en uiteindelijk ook het aardse verlieten en dus hun laatste rustplaats werden toegewezen door de dan nog levenden.

Een der rustplaatsen was gelegen aan wat tegenwoordig omgedoopt is tot de Jl. Raden Ayu Kartini ( in.de volksmond geheten Jl Kartini), vlakbij het klooster van de Zusters SFIC ( en vraag me niet waar SFIC voor staat).

Hieronder een paar foto's van het kerkhofje gelegen aan de Jl. Kartini en gedupliceerd via Google View. Een vrij rommelig en smal straatje. :et op het witte gebouw links om als herkenningspunt te dienen bij vergelijking van de lokatie van de graven. Rechts (dat stuk grasland achter de droogplaats van de kleren) is de begraafplaats. Op de achtergrond is het klooster.

Een lokale instantie, gespecialiseerd in het historisch koloniaal verleden deed een onderzoek naar het kerkhofje, maar richtte zich hoofdzakelijk op het monument aldaar op het kerkhofje en liet de overige graven met rust. Het monument was opgericht door het KNIL naar aanleiding van een ongeluk op de Kapoeas Ketjil in 1903 in verband met een legeroefening. Ik heb derhalve geen andere duidelijke beelden van wie er begraven liggen en heb me derhalve ook maar gericht op het monument, waarvan hieronder ter ere en repsect van de gesneuvelden. 

Hieronder enkele beelden van de "expeditie" en onderzoek van het monument.

In de kranten staan de namen der verongelukten vermeld, doch alle rkanten hadden verkeerd gespelde namen en ik hou me derhalve vast aan het monument. 

Op de plaat (die ik in delen hieronder plaats) heb ik de details die ik kon vinden, vermeld.

Moge zij in vrede rusten naast hun schepper.