Het trieste verhaal over meneer L.L.G.F. Born.

RA 1868: Geboren Leonard Louis Grootius Fransiscus Born te Kedoe op 23 september 1867, zoon van Cornelis Willem Hendrik Born en Dolcina Kalangie en gestorven door wurging te Semarang in 1934.

Meneer Born, hij had zijn hele leven lang kei- en keihard gewerkt, gespaard voor zijn oude dag en het was hem gelukt ook nog.

Toen hij met pensioen ging, liet ie een mooi huis bouwen in een mooie wijk en nam een huishoudster/pembantu/baboe in dienst en deze dame heette Noie.

De oude meneer Born vond het een waar genoegen om telkens weer het schone gelaat van zijn huishoudster te zien en begon dan opgewekt te neuriën: Attenooie, wat ziet zij er weer leuk uit die Noie.

Wat wenste hij eigenlijk nog meer van het leven? Niet veel. Want hij had een goed pensioen, aardige spaarpot bij de toenmalige ABN AMRO of misschien wel RABO of SNS weet ik veel, een rubber en koffie plantage, een leuke huishoudster en nog jong ook en ze kon goed koken en misschien de rest ook nog wel, zoals zwaaien met d'r achterste strak in een sarong gewikkeld. Ja, meneer Born vond dat ie het best getroffen had in zijn rustige leventje in zijn villa huis genaamd "Stiller Frieden".

En op een goede dag riep hij Noie bij zich op de veranda afgeschermd tegen de zon door een kreé (bambu gordijn) en vroeg haar ten huwelijk, trouwde met haar, maakte een testament en zo heette de pembantu voortaan dus mevr. Noie Born. En passant nam de heer Born het broertje van Noie maar aan als stiefzoon, liet hem voortaan door het leven gaan als Jan Born en stuurde hem zelfs naar de middelbare school.

Helaas, deze Jan was een lui varken, bakte er niets van op school, haalde rare streken uit, maar meneer Born was de goedheid zelve en liet alles op zijn beloop.

En zo kabbelde het goede leven voor de reeds 68-jarige heer Born voort, ware het niet, dat mevr. Noie Born geheime en goed verborgen gebreken vertoonde. Meneer Born was verliefd en liefde maakt blind toch?

Want mevr. Noie Born was jong en meneer Born was oud, dus was het bijna vanzelfsprekend, dat mevr. Noie een aantal aanbidders had.

Ware het niet dat het verstand van mevr. Noie niet op de goede plek zat bovenin haar kepala(hoofd), maar ergens onderaan haar lijf, want op één of andere manier werd mevr. Noie letterlijk en figuurlijk door haar aanbidders uitgekleed.

Wat was het geval?

Mevr. Noie Born werd door haar echtgenoot altijd volop overladen met gouden juwelen, maar mevr. Noie had geld nodig om haar aanbidders voor bewezen diensten te betalen. Zij liet deze juwelen namaken in "vals" goud en de echte diamanten werden vervangen door stukjes glas en verkocht de echte juwelen en de oude heer Born had niets in de gaten, want de namaakzooi lag netjes in het juwelen kistje te schitteren.

Totdat het moment supreme aanbrak en er geen echte juwelen meer aanwezig waren en toen?.... Ja, nood brak wet bij mevr. Noie en een vals en gemeen plan werd in haar otak voorraadschuur geboren:

Haar echtgenoot had immers centjes op de bank en nog meer aardse rijkdommen, zoals gronden, huizen etc. etc. En er was een huwelijksakte en testament waarbij zij minimaal de helft erfde als meneer Born onverhoeds kwam te overlijden. De andere helft van zijn bezittingen zouden naar familieleden (70 jarige oudere broer te Buitenzorg woonachtig) van de heer Born gaan.

Dus driemaal raden wat er gebeurde?

Meneer Born werd gewurgd door een ingehuurde bende uit Pekalongan, met een doekoen aan het hoofd en uit het politie onderzoek kwamen bizondere feiten boven water, waar de huidige Prive, Story en Weekend bij zouden verbleken met hun sensatie verhalen.

Enkele "smulfeiten" die te voorschijn kwamen tijdens het proces:

• De dienstdoende politiebaas was ene meneer Jansen.
• Deze kreeg een paar maanden na het onderzoek de zak.
• Het broertje van de huishoudster was geen broertje maar haar zoon Sarip.
• De baboe in dienst van meneer Born en mevr. Noie Born was een familielid uit Pekalongan van mevr. Noie Born. En die zat in het complot.
• De politie inspecteur Jansen scheidde van zijn 32-jarige vrouw mevr. Jansen en zij hadden 5 kinderen.
• Deze gescheiden mevr. Jansen leefde een jaar samen met Sarip, de aangenomen zoon van meneer Born, ook genaamd Jan Born.
• Deze gescheiden mevr. Jansen kwam wel eens thuis bij meneer Born, voordat hij was gehuwd met zijn huishoudster Noie en deze twee dames hadden bonje met elkaar, want mevr. Jansen was al een beetje uitgelubberd en mevr. Noie was in de bloei van haar lenggang kangkung goyang pantat leven, waar meneer Born duidelijk op viel. Tot grote jaloezie van mevr. Jansen had meneer Born zelfs een foto van Noie op zak.
• Mevr. Noie Born wilde scheiden van meneer Born en wilde verhuizen naar Semarang maar bleef toch wel weer bij meneer Born, want die had centjes.
• Er kwam een doekoen bij te pas en ook een djimat (talisman) en fosfor voor de thee van meneer Born, zodat ie op een langzame manier het leven zou laten, maar meneer Born was ijzersterk en had geen last van de fosfor. Er kwamen diverse zwarte kunst attributen bij te pas om meneer Born maar te beïnvloeden door de zwarte kunst. (guna guna). Uiteindelijk bleek dat de doekoen de wurger was.
• Het kwam uit, dat het kistje met juwelen gevuld was met nep-juwelen.

Kortom:

Het hele verhaal is in geuren en kleuren te lezen in de www.kb.nl met de volgende link: (Te veel voor mij om het allemaal te jiplak/over te kalken en hier neer te plonken.)

http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd:011106995:mpeg21:p011:a0152

Al met al was er één het slachtoffer en dat was dus meneer Born.

Hoe de zaak verder afliep enzovoorts is natuurlijk wel te voorspellen. Mevr. Noie kreeg straf, de ingehuurde daders kregen straf en meneer Born kreeg een eerste klas begrafenis met wel 12 kransen en dat werd betaald door mevr. Noie Born (maar wel voordat zij uiteindelijk door de mand viel natuurlijk en ook met de centen van meneer Born.)

Succes met doorspitten van het artikel over het zoveelste Indische drama van roddel, hoeren en snoeren, wie doet met wie wat enzovoorts enzovoorts. En dat komt allemaal door die zwoele tropennachten op de terrassen van de tot zonden uitnodigende huizen .... daar ergens in de buitencontreien, waar de jangkriks hun luide bijval lieten blijken met hun gesjirp.

En de bewoners van de nabije kampungs hadden weer de zoveelste sensatie te bespreken en vergaten zij hun eigen kommer en kwel voor een poosje.

Op de achtergrond:

Kalau Tuan mencari jodoh, marilah naik sampan dayung sampan.

(Als meneer een passende bruid zoekt, laten we dan in een prauw/bootje stappen en ons laten wiegen.... ahum ahum ahum... Jaja zo gaat dat dus met dayung lenggang goyang pantat.)